Maszyna do mieszkania z alei Korfantego - Superjednostka - to najwierniejsza w Polsce realizacja idei jednostki mieszkaniowej francuskiego architekta Le Corbusiera. W Poznaniu jest Deska (prawie 500 m długości, 18 klatek), w Warszawie Jamnik (508 m, 43 klatki), w Gdańsku Falowiec długi na 860 metrów. Ale nigdzie nie ma takiego bloku jak katowicka Superjednostka.
A Drapacz Chmur? Wieżowiec przy ul. Żwirki i Wigury to perła architektury modernistycznej. Drapacz wybudowano w 1934 roku, 14-kondygnacyjny budynek miał windę i zsyp na śmieci jako jeden z pierwszych w Polsce.
Z czego jesteśmy w Katowicach dumni? Wypisaliśmy kilkanaście naszych subiektywnych propozycji. Gdyby opisać wszystkie, drodzy Czytelnicy, mielibyście lektury na miesiąc. Zaczynamy może od banałów, ale o tych "banałach" wielu zapomina, mijając je codziennie. Więc krótko i na temat.
Podoba nam się, że w Katowicach jest kilkadziesiąt parków, które przeczą stereotypowi śląskiego miasta, wśród nich m.in. olbrzymi Katowicki Park Leśny.
Dumni jesteśmy ze Spodka. Jego architekci - Maciej Gintowt, Maciej Krasiński i Andrzej Żórawski - zaprojektowali nam w samym sercu miasta obiekt, który do dziś zachwyca konstruktorów i architektów na całym świecie. Zachwyca nawet laików, którzy pod katowickim "ufo" rozdziawiają z zachwytem buzię.
Budowa ruszyła w 1964 r. i trwała do 1971. Nad konstrukcją hali pracował Wacław Zalewski - światowej sławy konstruktor, przez wiele lat wykładowca Massachusetts Institute of Technology.
Na budowę hali przeznaczono 200 mln zł, ale ostateczny koszt wyniósł 800 mln zł. Trzeba pamiętać, że Spodek był jednym z pierwszych na świecie obiektów z dachem zbudowanym jako kopuła prętowo-stalowa. Konstrukcja kopuły waży ok. 300 ton i jest połączona z zewnętrznym stalowym pierścieniem za pomocą 120 lin nośnych w formie kratownic, na których osadzone jest pokrycie dachowe. Kształt "ufo" wynika z połączenia dwóch podstawowych funkcji obiektu - sportowej i widowiskowej.
Po drugiej stronie torów kolejowych pnie się do nieba Drapacz Chmur, 14-kondygnacyjny wieżowiec przy Żwirki i Wigury. Mieszkali tu Kalman Szegal, Bolesław Lubosz, Gustaw Holoubek i Kazimierz Kutz. Najwyższe mieszkania zajmowali palacz i konserwator dźwigów. To było celowe. Gdyby palacz nie przykładał się do pracy, to by zmarzł. Konserwator, jeśli nie zadbał o windę, biegał do domu po schodach. Przez jakiś czas drapacz był najwyższym budynkiem w Polsce, później przewyższył go warszawski Prudential. Budowa trwała 5 lat i zakończyła się w 1934 r. Drapacz jest zbudowany na bazie nowatorskiej stalowej konstrukcji szkieletowej.
Nie zapominamy o ponad 100-letniej kolonii robotniczej w Nikiszowcu - naszym Pomniku Historii - zaprojektowanym przez architektów Emila i Georga Zillmannów, twórców zabudowy Giszowca. Z Nikisza też jesteśmy dumni, bo takich familoków jak tu nie ma nigdzie.
Wstydzimy się za to, co dzieje się w szopienickiej hucie, za to, jak niszczeją zabytkowe pohutnicze zabudowania. Za to, że w ruinę popada stary dworzec przy ul. Dworcowej. I za to, że lada moment zburzone zostaną kielichy "nowego" katowickiego dworca - czyli żelbetowa konstrukcja.
To kilka naszych propozycji. A waszym zdaniem? Czym mamy się chwalić, a czego wstydzić? Piszcie na [email protected]
Wskaźnik Bogactwa Narodów, wiemy gdzie jest Polska
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
