Olaf Lubaszenko

Jest synem aktorki Asi Łamtiuginy i Edwarda Linde–Lubaszenko. Studiował socjologię na Uniwersytecie Warszawskim oraz na ATK. W 1982 zadebiutował doskonale przyjętą główną rolą w serialu „Życie Kamila Kuranta”. Podobnie oceniono jego występ w telewizyjnych „Trzech młynach” (1984), według prozy Jarosława Iwaszkiewicza. Był asystentem Krzysztofa Kieślowskiego przy pięciu częściach „Dekalogu” i stworzył kolejną wybitną kreację w „Krótkim filmie o miłości” (1988).

W tym samym roku zdobył Złotą Kaczkę – nagrodę przyznawaną przez czytelników miesięcznika „Film”. Wielką popularność przyniosły mu występy w filmach Władysława Pasikowskiego. Za rolę w „Zabić Sekala” przyznano mu nagrodę aktorską na MFFF w Karlovych Varach, Czeskiego Lwa – nagrodę Czeskiej Akademii Sztuki Filmowej i Telewizyjnej, a także nagrodę Polskiego Orła (1999). Wyreżyserował filmy rozrywkowe: „Chłopaki nie płaczą” (2000), „Poranek Kojota” (2001) oraz „E = mc2” (2002).