Pracownik katowickiego IPN nagrodzony
Jury, po rozpatrzeniu zgłoszonych przez 105 wydawnictw 288 propozycji książek wydanych w latach 2020–2021, przyznało nagrody w czterech kategoriach: autorskiej, monografii naukowej, edytorskiej oraz w kategorii Varsaviana. Wśród laureatów w kategorii „monografia naukowa” znaleźli się autorzy dwóch książek wydanych przez Instytut Pamięci Narodowej. Wśród nich znalazł się Tomasz Kurpierz, pracownik katowickiego oddziału IPN.
Nagrodę I stopnia otrzymał on za książkę "Henryk Sławik 1894–1944. To absolwent Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, dr historii, pracownik Oddziałowego Biura Badań Historycznych IPN w Katowicach, zajmuje się m.in. historią polityczną i społeczną Górnego Śląska w XX wieku oraz biografistyką, autor i współautor kilku książek, m.in. "Zygmunt Lasocki 1867–1948. Między polityką a działalnością społeczną", czy "„Solidarność” śląsko-dąbrowska 1980–1981. Szkic do monografii i dokumenty własne" (współautor Jarosław Neja).
Opowiedział historię Henryka Sławika
Książka Tomasza Krupierza przedstawia społeczną, zawodową i polityczną działalność Henryka Sławika (1894–1944). Urodził się on w Szerokiej na Górnym Śląsku, w rodzinie chłopskiej. Przed 1914 r. pracował jako robotnik m.in. w Altonie k. Hamburga, w czasie I wojny światowej był żołnierzem armii niemieckiej i jeńcem w obozie na Syberii. Po 1918 r. walczył w powstaniach śląskich i aktywnie uczestniczył w kampanii przed plebiscytem mającym zadecydować o przynależności państwowej tego regionu.
W latach dwudziestych i trzydziestych XX w. dynamicznie działał na Górnym Śląsku w Polskiej Partii Socjalistycznej, był wieloletnim redaktorem „Gazety Robotniczej”, radnym miejskim i członkiem Śląskiej Rady Wojewódzkiej, prezesem Syndykatu Dziennikarzy Polskich Śląska i Zagłębia Dąbrowskiego oraz członkiem wielu komitetów i towarzystw społecznych. W 1939 r. los rzucił go, podobnie jak kilkadziesiąt tysięcy polskich uchodźców, na Węgry, gdzie na skutek niezwykłego splotu wydarzeń stanął na czele polskiego komitetu.
Współpracował zwłaszcza ze swym przyjacielem Józsefem Antallem, wysokim urzędnikiem w tamtejszym MSW. Znakomicie organizując jawną i tajną opiekę nad rzeszą wojennych uciekinierów, obaj przyczynili się do uratowania tysięcy osób, w tym wielu polskich Żydów. Po wkroczeniu Niemców na Węgry w marcu 1944 r. Sławik musiał się ukrywać, wpadł jednak w ręce hitlerowców i po brutalnym śledztwie został wywieziony do obozu w Mauthausen-Gusen. Tam 23 sierpnia 1944 r. powieszono go wraz z kilkoma jego współpracownikami.
W 1990 r. uhonorowany został tytułem Sprawiedliwego wśród Narodów Świata, a w 2010 r. odznaczony Orderem Orła Białego.
Nagroda KLIO została przyznana po raz dwudziesty siódmy. Ustanowiono ją w 1995 roku staraniem Porozumienia Wydawców Książki Historycznej. Przyznawana jest dorocznie polskim autorom oraz wydawcom za wkład w popularyzację historii. Organizatorami Nagrody Klio są Porozumienie Wydawców Książki Historycznej i Fundacja Historia i Kultura.
Krokusy w Tatrach. W tym roku bardzo szybko
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?