Osada średniowieczna

W cieniu zamkowych baszt, pośród drewnianych chat podgrodzia, już o świcie rozpoczyna się codzienna krzątanina. Kowal wprawnym ruchem krzesze iskry na suszoną korę brzozową, która już wkrótce z małej tlącej kupki przemieni się w huczący żar ogniska kowalskiego. W sąsiednim domostwie pod zręcznymi palcami garncarza, bezładna masa przemienia się w wirujące na kole garncarskim naczynia. Zaspana szewcowa, potykając się w za dużych chodakach, uginając się pod ciężarem koromysła niesie wodę w drewnianych wiadrach.